Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

woensdag 16 oktober 2013

Column 8 voor Contact, Herfst


HERFST

Hoor de wind waait door de bomen, hier in huis zelfs waait de wind. Zou de goede S…. Verschrikt stop ik met zingen. Ja, de wind waait door de bomen. En ja, hier in huis zelfs waait de wind. Maar of de goede Sint zal komen? Dat is wat ik nu niet bijster interessant vind.
Maar de tekst van het lied klopt wel. Terwijl het in mijn hoofd nog zomer is. En daar kom ik snel achter als ik naar buiten loop en de deur achter me dicht trek. Koud! Niet heel koud, maar te koud voor een t-shirt. Terug naar binnen en een jas aan! Op weg naar de kapper. Was het twee weken geleden nog de warmste septemberdag in jaren, vandaag is er niks meer van te merken, hoewel het zonnetje schijnt. Halverwege is ineens het zonnetje weg, de lucht heel donker en komt er een enorme regenbui naar beneden. Geen paraplu meegenomen natuurlijk. Als een verzopen kat kom ik bij de kapper aan. Met korter, maar droog haar verlaat ik de kapper. M’n kleren zijn ook weer redelijk opgedroogd. Gelijk maar even boodschappen doen. In de supermarkt zie ik twee type mensen: de realisten met warme, regenbestendige kleding. En de natte mensen in t-shirts. Met volle boodschappentassen stap ik weer op de fiets. Ik fiets nog op de parkeerplaats als er wederom een flinke bak water uit de hemel naar beneden komt. Snel naar huis fietsen, boodschappen opruimen, een hete douche en droge kleren aan. Als ik weer droog ben achter m’n oren belt een vriendin. Of ik zin heb om mee te gaan zwemmen. Ik bedank voor het aanbod, genoeg water gezien vandaag. Zij eigenlijk ook wel en daarom besluiten we naar de bioscoop te gaan. Met paraplu boven mijn hoofd fiets ik naar de bioscoop. De film is leuk en we kletsen nog even na. Als ik naar huis fiets begint het weer eens te regenen. En kom ik er achter dat ik de paraplu in de bioscoop heb laten liggen. Zucht. Een poging om tussen de regendruppels door te fietsen mislukt en ik kom hartstikke nat thuis. Douchen en naar bed. De volgende ochtend word ik wakker in het donker. Ik vraag me af welke idioot de wekker midden in de nacht heeft gezet, maar dan besef ik me dat het gewoon ochtend is en ikzelf die idioot ben die de wekker heeft gezet. Herfst dus.
Dag zomer. Dag zonnige droge fietstochtjes. Dag zon in de morgen. Hallo herfst. Ik ga wel aan je wennen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten