Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

zaterdag 16 november 2013

Column 12 voor Contact. Winkelen


Thuiskomen na een lange dag werken en dan post op de deurmat vinden. Een kaartje van een vriendin, reclame en een aan mij geadresseerde dichtgeplakte envelop. Nieuwsgierig maak ik die open. Een uitnodiging voor een feest, leuk! En nog een chique feest ook! Ik werp gelijk een blik op m'n afgetrapte schoenen in de gang en ik weet: dat wordt winkelen. Voor veel vrouwen is het een feest om te winkelen. Ik hou er daarentegen echt niet van. Maar wat moet dat moet en zeker voor dit leuke chique feest heb ik dat wel over. Maar ik heb nog even de tijd, feest is pas over een paar weken. 
En dan ineens is het al de zaterdag van het feest! Helemaal vergeten! Niet het feest, wel het winkelen. Nog een keer een blik in m'n kledingkast en op m'n schoenen, maar ik moet er echt aan geloven: de stad in. Zucht. Ik bel een vriendin die winkelen leuk vindt en ook naar het feest gaat. Samen gaan we op pad. Meerdere winkels in-en uit. Zutphen is om te winkelen voor mij een goede stad. Er zijn veel leuke winkels die je in andere steden niet hebt en het winkelgebied is te overzien. En niet geheel onbelangrijk: genoeg leuke plekken om heerlijk te lunchen. "En dat gaan we doen als we de juiste kleren gevonden hebben, ik trakteer!" beloof ik m'n vriendin. Beukerstraat, Turfstraat, Korte- en Lange Hofstraat, we slenteren wat af. Maar het lukt om een paar mooie schoenen met hakken te vinden, evenals een prachtige jurk. Daarna lekker samen lunchen en kletsen.
Thuis maak ik me aan het begin van de avond klaar voor het feest. Douchen, haar en make-up goed, jurk, panty en schoentjes aan. Ik ben er klaar voor! Ik vertrek weer richting het centrum, op de markt moet ik zijn. Eenmaal op de markt kijk ik met angst en beven naar de bestrating, de kinderkopjes. Op m'n gympen vind ik het er al moeilijk lopen, nu lijkt het wel een hindernisbaan! Ik doe m'n uiterste best om normaal op de kinderkopjes te lopen en dat lijkt te lukken. Tot ik in de verte m'n vriendin zie lopen. Enthousiast zwaaiend en net iets te snel lopend voel ik de hak van mijn schoen tussen twee kinderkopjes glijden. Ik probeer mijn evenwicht te bewaren maar dat blijkt onmogelijk. Het volgende moment voel ik hoe hard die kinderkopjes eigenlijk zijn. Vriendin staat snel naast me. Met een gat in m'n panty en een afgebroken hak kijk ik haar beteuterd aan. "Hoe krijg je het voor elkaar" verzucht ze. Ik kijk om me heen of er niemand anders in de buurt is, trek dan snel de panty uit en breek de hak van de andere schoen af. Dan maar iets minder chique naar het feest! Maar gefeest zal er worden!