Zwartwerken.
Ik ga hier wat bekennen, ik moet het kwijt. Ik werk namelijk zwart. Gewoon omdat ik het leuk vind om te doen. Ik weet dat ik niet de enige ben die het doet, ik ken veel meer mensen die ook zwartwerken. Die ga ik hier natuurlijk niet verlinken, ik kijk wel uit. Het zwartwerken doe ik naast mijn gewone baan. Ik werk niet het hele jaar zwart hoor, ongeveer drie weken per jaar. En ook niet zomaar voor iedereen, nee ik ben daar vrij kieskeurig in. Ik werk alleen zwart voor een man. Een oude man met schimmel. Hij is niet veel in Nederland, zo aan het einde van het jaar duikt hij ineens weer op om zijn verjaardag hier te vieren, dat vindt hij leuk. En ondanks dat ik zwart voor hem werk laat hij altijd wel zien dat ik bij hem hoor, hij doet er niet geheimzinnig over ofzo.
Nou is er ineens wel erg veel ophef over dat zwartwerken. Niet alleen over mij, maar over alle zwartwerkers. Men schijnt er nogal veel moeite mee te hebben dat het ZWARTwerken is. Dat zou discriminerend zijn. Ik merk er zelf niks van op het moment dat ik zwartwerk. U zou eens moeten horen wat ik als blondje naar mijn hoofd geslingerd krijg. Daar heb ik dus mooi geen last van op het moment dat ik zwartwerk.
Maar als ik niet meer mag zwartwerken, wat moet ik dan? Een blauwtje lopen heb ik ervaring mee, maar blauwwerken? Dat ziet eruit als blauwbekken. Groenwerken, dat lijkt zo jaloers en bovendien zie ik er dan uit of ik een groentje ben. En als ik roodwerk sta ik dus rood. Witwerken dan maar? Ik ga de concurrentie met de Witte Wieven uit Zwiep niet aan, die maken me echt wit om de neus. En van grijswerken krijg ik acuut grijze haren. Rozewerken klinkt leuk maar daar is al een parade van in Amsterdam. Ik wil dus blijven zwartwerken, gewoon omdat ik het leuk vind. De VN schijnt zich er nu mee te bemoeien. Sociale media en kranten staan er vol mee, de politiek weet niet wat ze ermee moeten.
Ik snap er helemaal niks van. Zwartwerken is voor mij namelijk een feest om te doen. Als ik zwartwerk maak ik mensen aan het lachen. Ik deel de cadeautjes van de oude man met schimmel uit. Ik dans, ik zing en ik lach. Ik wil niet dat er anders dan dat naar me gekeken wordt. Ik discrimineer niet. Niet als blondje en niet als zwartwerker. Daarom sla ik dit jaar het zwartwerken over. En hoop ik dat ik volgend jaar weer gewoon kan gaan zwartwerken. Gewoon omdat het een feestje is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten