Blogs over mijn werk bij de politie en mijn leventje in Zutphen. En af en toe een nooit-verstuurde brief aan Máxima.
Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.
dinsdag 31 december 2013
dinsdag 24 december 2013
Brief aan Máxima; Vrolijk Kerstfeest
Zutphen, 24 december 2013
Beste Koningin Máxima,
Vrolijk kerstfeest! Ik weet niet of mijn kerstkaart aangekomen is, de post doet er nogal lang over in deze tijd van het jaar. Daarom nog maar een keer op deze manier. Uw kerstkaart is hier ook nog niet aangekomen.
Beste Koningin Máxima,
Vrolijk kerstfeest! Ik weet niet of mijn kerstkaart aangekomen is, de post doet er nogal lang over in deze tijd van het jaar. Daarom nog maar een keer op deze manier. Uw kerstkaart is hier ook nog niet aangekomen.
Heeft u alle kerstinkopen al gedaan? De kerststol, kerstkransjes en banketstaaf niet vergeten? Moest u ook zo lang in de rij staan bij de supermarkt? Of laten mensen u voor gaan bij de kassa? Ik heb daar wel een trucje voor. Ik ga met mijn mandje met niet zoveel spullen achter iemand staan met een enorme kar vol boodschappen. Beetje lief lachen en dan mag ik vaak voor. Als u heel veel boodschappen heeft zou u uw dochters een mandje kunnen geven en ze daarna bij verschillende kassa's aan laten sluiten. Ik ben er zeker van dat uw dochters zo aan de beurt zijn. Niet verder vertellen hoor, dan werkt het misschien niet meer.
Is het gelukt om de koninklijke kerstboom met de koninklijke kerstballen op te tuigen? Of liggen de ballen al kapot op de vloer omdat uw dochters er tikkertje deden? Ik hoop dat u het klusje om de streng met lampjes uit de knoop te halen aan uw lieftallige echtgenoot overgelaten heeft. Dat is werkelijk geen doen ieder jaar.
Ik ben wel benieuwd wat u gaat eten de komende dagen. Staat u al wekenlang recepten uit te proberen en kookboeken door te bladeren? Uw echtgenoot ziet er wel uit of hij van lekker eten houdt. En dan is hij ook nog opgegroeid als prins, dus ik vermoed dat hij culinair aardig verwend is. Lijkt me lastig om voor hem een goed kerstdiner klaar te maken. Komt uw schoonfamilie en uw eigen familie ook langs? Of gaat u met het hele gezin op bezoek bij familie? Zou ik wel doen als ik u was. Dan is het ook niet nodig om uren in de keuken te staan kokkerellen, maar kunt u lekker bij een ander op de bank ploffen en wijntjes drinken.
Uw man mag morgen zijn eerste kersttoespraak als koning geven op de televisie. Is hij zenuwachtig en al flink aan het oefenen? Heeft u zijn kleding uitgezocht voor de uitzending van morgen en hem onder de zonnebank gezet? Als vrouw wil je toch dat je man een beetje lekker voor de dag komt.
Ik wens u hele fijne kerstdagen. Koninklijke kerstdagen.
Uw onderdaan,
Henrieke Schoonekamp
Is het gelukt om de koninklijke kerstboom met de koninklijke kerstballen op te tuigen? Of liggen de ballen al kapot op de vloer omdat uw dochters er tikkertje deden? Ik hoop dat u het klusje om de streng met lampjes uit de knoop te halen aan uw lieftallige echtgenoot overgelaten heeft. Dat is werkelijk geen doen ieder jaar.
Ik ben wel benieuwd wat u gaat eten de komende dagen. Staat u al wekenlang recepten uit te proberen en kookboeken door te bladeren? Uw echtgenoot ziet er wel uit of hij van lekker eten houdt. En dan is hij ook nog opgegroeid als prins, dus ik vermoed dat hij culinair aardig verwend is. Lijkt me lastig om voor hem een goed kerstdiner klaar te maken. Komt uw schoonfamilie en uw eigen familie ook langs? Of gaat u met het hele gezin op bezoek bij familie? Zou ik wel doen als ik u was. Dan is het ook niet nodig om uren in de keuken te staan kokkerellen, maar kunt u lekker bij een ander op de bank ploffen en wijntjes drinken.
Uw man mag morgen zijn eerste kersttoespraak als koning geven op de televisie. Is hij zenuwachtig en al flink aan het oefenen? Heeft u zijn kleding uitgezocht voor de uitzending van morgen en hem onder de zonnebank gezet? Als vrouw wil je toch dat je man een beetje lekker voor de dag komt.
Ik wens u hele fijne kerstdagen. Koninklijke kerstdagen.
Uw onderdaan,
Henrieke Schoonekamp
Column 15 voor Contact: Kerstkonijn
“Had je geen grotere kunnen vinden? Ik neem
hem wel mee, lekker voor de Kerst.” Twee paar ogen kijken woest de woonkamer in
naar mijn bezoek. Ik moet er om lachen, maar het lijkt of mijn
ik-weeg-bijna-tien-kilo-konijn heel goed begrijpt waar dit gesprek over gaat.
Uiteraard gaan de konijnen in mijn huis deze Kerst gewoon overleven. Maar ik
kan me goed voorstellen dat deze periode voor de Kerst stressvolle weken zijn
voor konijntjes…
Ik neem mijn bezoek mee naar buiten, weg van
de konijnen. We gaan naar de kerstmarkt van Zutphen. Andere jaren ging ik
altijd een dag naar Duitsland, nu kan ik lekker in de buurt blijven. Gewoon een
echte kerstmarkt in mijn eigen stad. En wat is het er gezellig! Leuke kramen,
lekkere hapjes en drankjes. Als het donker is besluiten we de Walburgkerk te
beklimmen. In de kerk, halverwege
de toren, worden verhalen verteld. Eenmaal boven geniet ik echt van het
bijzondere uitzicht. In het donker over Zutphen en de omgeving kijken is een
hele mooie gewaarwording, ik zou er uren kunnen blijven staan. Dat is helaas
niet de bedoeling dus weer terug naar beneden. Onbewust ben ik kerstliedjes aan
het fluiten. Ik ben helemaal in de kerstsfeer!
Eenmaal thuis even konijnen aaien en ze een
wortel geven. Kachel aan, lampjes aan, radio aan en een flinke pot thee zetten.
Ik heb nog een klusje waar ik eigenlijk weer te lang mee heb gewacht.
Kerstkaarten schrijven. Ik vind het heel leuk om echte post te versturen en te
krijgen, maar om de kerstkaarten te schrijven, daar moet ik echt even voor gaan
zitten. Eenmaal bezig vind ik het weer leuk om te doen. Fijne feestdagen en een
persoonlijke boodschap voor de ontvanger. Ineens begint konijn te stampen. En
hard ook. Zowel binnen als buiten is er niks aan de hand, dus ik kijk het beest
raar aan. Dan begrijp ik het ineens, Youp van ’t Hek met zijn kerstliedje
Flappie is op de radio. Ik kijk de konijnen aan en beloof ze plechtig dat ze
alle kerstdagen van hun leventjes gaan overleven. Gevuld konijn is hier konijn
dat teveel wortels, broodjes en fruit heeft gegeten.
Ik kan niet heel Zutphen een kerstkaart
sturen. Daarom wil ik u vanaf deze plek een hele mooi Kerst toewensen. Kerst
met de mensen die u lief hebt om u heen. Voor 2014 hoop ik simpelweg dat het
een dondersmooi jaar wordt waarin dromen uitkomen. Namens konijn het volgende
gewenst: Een Kerst met veel eten en drinken, geen konijn op tafel, maar een
deel van de kerstmaaltijd graag delen met konijn. En dat er in 2014 maar veel
gevuld konijn mag zijn. Graag met worteltjes, droog brood en fruit. Tot volgend
jaar.
woensdag 18 december 2013
Column 14 voor Contact: Terug in Zutphen
Na 13 uur
vliegen meldt de piloot dat Nederland genaderd wordt en dat de landing ingezet
gaat worden. Van Lima naar Amsterdam was de zon grotendeels zichtbaar boven de
wolken. Ik realiseer me dat de temperatuur een stuk lager zal zijn dan dat ik
de afgelopen twee maanden gewend ben. Dat de zon schijnt zal de kou een stuk
minder erg maken. Het vliegtuig daalt nu snel, dwars door het dikke wolkendek.
Daaronder wordt een grauwe donkere wereld zichtbaar. December in Nederland,
zucht. De piloot zet het vliegtuig netjes aan de grond. Paspoortcontrole,
rugzak van de band, langs de marechaussee en dan naar buiten. Aldaar een
vrolijk weerzien en dan op weg naar Zutphen, naar huis. Bij de afrit van de A1
staat de mij zeer bekende flitspaal. Nog drie flitspalen en dan ben ik thuis.
Bijzondere manier om de afstand naar Zutphen te bepalen. In Voorst nog twee en
net buiten de Hoven de laatste flitspaal. En dan het bordje Zutphen. Ook al
woon ik niet in de Hoven, dankzij het bordje daar voel ik me er al thuis, hoe
mooi het elders in de wereld ook is. Het is inmiddels echt donker en de
verlichte torens van Zutphen zijn goed zichtbaar. Een klein stukje nog en dan
ben ik thuis. Koffer uit de auto en thuis verhalen uitwisselen met een wijntje
en meegebrachte cadeaus geven.
De volgende
dag word ik dankzij mijn Peruaanse ritme laat wakker. Ik besluit een stuk te
gaan fietsen, frisse lucht is wel lekker na zo'n lange reis. Met een dikke laag
kleding stap ik voor het eerst in twee maanden weer op de fiets, heel even
onwennig. Het blad is van de bomen valt me direct op. Ik fiets naar de
binnenstad. Onderweg merk ik dat ik met een frisse blik rondkijk, dingen die
twee maanden geleden normaal waren, vallen me nu wel op. Wat is de stadsmuur
met de oude poortjes mooi! Ik lach om het moeilijke fietsen op de kinderkopjes
op de markt. Door het donkere grauwe weer zijn de torens van de Walburgkerk en
Wijnhuistoren niet goed zichtbaar maar ik blijf staan en kijk omhoog. De
Zutphense binnenstad is mooi versierd in Kerstsfeer. Het water in de Ijssel is
donker. De terrassen zijn leeg maar de horecagelegenheden zien er van binnen
warm en gezellig uit. Voor de rechtbank fiets ik te hard over de hoge drempel
en val ik bijna van de fiets. Ik moet erom lachen, die hoge bulten was ik even
vergeten. Ik fiets door en zie links voor me Droge Nap staan. Ik zwaai naar hem
en roep al fietsend naar hem: "Hallo! Ik ben weer in Zutphen! En ik heb je
best gemist!" Een ouder echtpaar kijkt me raar aan. Ik zwaai ook naar hen.
Hallo Zutphen, ik ben er weer!
Column 13 voor Contact: Peru.
Ik heb
Zutphen al een tijdje niet gezien.... Ik ben namelijk tijdelijk in Peru om te
werken in een kindertehuis in het dorpje Huanchaquito in het noorden van Peru,
aan de kust, in de woestijn. Al heel lang is dat mijn droom om te doen. En nu
had ik de gelegenheid om deze droom te laten uitkomen. Geen IJsselbrug, wel een
brug over een droge rivier. Geen Walburgkerk, wel een kleine kerk tegen de berg
aan. Geen IJssel maar de Stille Oceaan. De markt is hier niet alleen op
donderdag en zaterdag, maar elke dag. En in plaats van echt Zutphens hoor ik
alleen maar Spaans om me heen. Heel wat anders dan het oude vertrouwde Zutphen
dus.
Maar wel
hartstikke leuk en heel bijzonder! Vooral het werken in het kindertehuis. Hier
wonen 17 hele leuke jongetjes met een minder leuke achtergrond. Een aantal is
letterlijk van de straat geplukt, ze hebben geen familie. Anderen komen uit
hele armen gezinnen of zijn slachtoffer van (seksueel) geweld. Meerdere
kinderen zijn verslaafd geweest. In het tehuis is ook niet veel. Het enige speelgoed
dat ze hebben is een voetbal. De medewerkers behandelen de kinderen als hun
eigen kind. Ze krijgen eten, aandacht, regelmaat, liefde en gaan naar school.
Als vrijwilliger ben ik er in de ochtend en de middag tot begin van de avond.
Ik help de kinderen met hun huiswerk, speel en klets met ze. Kerstkaarten voor
familie of vriendjes hebben we gemaakt en kerstkaarten om te verkopen zodat er
voor hen een kerstcadeautje gekocht kan worden. Daarvoor is geen geld. Alle
jongens zijn hartstikke leuk. Ze hebben gewoon pech gehad dat ze in een
sloppenwijk geboren zijn in plaats van in Zutphen bijvoorbeeld. En om met hen
te mogen "werken" is zo bijzonder! Werken tussen aanhalingstekens,
want het voelt niet als werk, ook al heb ik verplichtingen. Ik leer net zoveel
van hen als zij van mij. Ik kan tegenwoordig ook voetballen...
Binnenkort
weer terug naar Zutphen. De zomer is hier net begonnen, terug naar de kou dus.
Ik zal alle 17 jongens missen! Velen van hen dromen ervan om een bekend
voetballer te worden. "Dan kom ik in Nederland voetballen en jou
opzoeken!" Meerdere malen is me dat beloofd. Niet raar opkijken dus als u
me straks in Zutphen ziet voetballen. Ik moet m'n vaardigheden een beetje
bijhouden, want over een paar jaar staan er een paar Peruaanse jongens op de
stoep. Jongens die hun dromen hebben waargemaakt. Ik gun het ze zo en ik hoop
dat ik ze dat heb meegegeven. Als je echt iets wilt dan kunnen dromen uitkomen.
Mijn droom was om bij hen te zijn, dat is uitgekomen. En nu zijn ze voor altijd
in mijn hart, niet alleen meer in mijn dromen.
Abonneren op:
Posts (Atom)