Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

dinsdag 31 december 2013

Lief 2014.

dinsdag 24 december 2013

Brief aan Máxima; Vrolijk Kerstfeest

                                                                        Zutphen, 24 december 2013

Beste Koningin Máxima,

Vrolijk kerstfeest! Ik weet niet of mijn kerstkaart aangekomen is, de post doet er nogal lang over in deze tijd van het jaar. Daarom nog maar een keer op deze manier. Uw kerstkaart is hier ook nog niet aangekomen.

Heeft u alle kerstinkopen al gedaan? De kerststol, kerstkransjes en banketstaaf niet vergeten? Moest u ook zo lang in de rij staan bij de supermarkt? Of laten mensen u voor gaan bij de kassa? Ik heb daar wel een trucje voor. Ik ga met mijn mandje met niet zoveel spullen achter iemand staan met een enorme kar vol boodschappen. Beetje lief lachen en dan mag ik vaak voor. Als u heel veel boodschappen heeft zou u uw dochters een mandje kunnen geven en ze daarna bij verschillende kassa's aan laten sluiten. Ik ben er zeker van dat uw dochters zo aan de beurt zijn. Niet verder vertellen hoor, dan werkt het misschien niet meer.

Is het gelukt om de koninklijke kerstboom met de koninklijke kerstballen op te tuigen? Of liggen de ballen al kapot op de vloer omdat uw dochters er tikkertje deden? Ik hoop dat u het klusje om de streng met lampjes uit de knoop te halen aan uw lieftallige echtgenoot overgelaten heeft. Dat is werkelijk geen doen ieder jaar.

Ik ben wel benieuwd wat u gaat eten de komende dagen. Staat u al wekenlang recepten uit te proberen en kookboeken door te bladeren? Uw echtgenoot ziet er wel uit of hij van lekker eten houdt. En dan is hij ook nog opgegroeid als prins, dus ik vermoed dat hij culinair aardig verwend is. Lijkt me lastig om voor hem een goed kerstdiner klaar te maken. Komt uw schoonfamilie en uw eigen familie ook langs? Of gaat u met het hele gezin op bezoek bij familie? Zou ik wel doen als ik u was. Dan is het ook niet nodig om uren in de keuken te staan kokkerellen, maar kunt u lekker bij een ander op de bank ploffen en wijntjes drinken.

Uw man mag morgen zijn eerste kersttoespraak als koning geven op de televisie. Is hij zenuwachtig en al flink aan het oefenen? Heeft u zijn kleding uitgezocht voor de uitzending van morgen en hem onder de zonnebank gezet? Als vrouw wil je toch dat je man een beetje lekker voor de dag komt.

Ik wens u hele fijne kerstdagen. Koninklijke kerstdagen.

Uw onderdaan,
Henrieke Schoonekamp

Column 15 voor Contact: Kerstkonijn


“Had je geen grotere kunnen vinden? Ik neem hem wel mee, lekker voor de Kerst.” Twee paar ogen kijken woest de woonkamer in naar mijn bezoek. Ik moet er om lachen, maar het lijkt of mijn ik-weeg-bijna-tien-kilo-konijn heel goed begrijpt waar dit gesprek over gaat. Uiteraard gaan de konijnen in mijn huis deze Kerst gewoon overleven. Maar ik kan me goed voorstellen dat deze periode voor de Kerst stressvolle weken zijn voor konijntjes…
Ik neem mijn bezoek mee naar buiten, weg van de konijnen. We gaan naar de kerstmarkt van Zutphen. Andere jaren ging ik altijd een dag naar Duitsland, nu kan ik lekker in de buurt blijven. Gewoon een echte kerstmarkt in mijn eigen stad. En wat is het er gezellig! Leuke kramen, lekkere hapjes en drankjes. Als het donker is besluiten we de Walburgkerk te beklimmen.  In de kerk, halverwege de toren, worden verhalen verteld. Eenmaal boven geniet ik echt van het bijzondere uitzicht. In het donker over Zutphen en de omgeving kijken is een hele mooie gewaarwording, ik zou er uren kunnen blijven staan. Dat is helaas niet de bedoeling dus weer terug naar beneden. Onbewust ben ik kerstliedjes aan het fluiten. Ik ben helemaal in de kerstsfeer!
Eenmaal thuis even konijnen aaien en ze een wortel geven. Kachel aan, lampjes aan, radio aan en een flinke pot thee zetten. Ik heb nog een klusje waar ik eigenlijk weer te lang mee heb gewacht. Kerstkaarten schrijven. Ik vind het heel leuk om echte post te versturen en te krijgen, maar om de kerstkaarten te schrijven, daar moet ik echt even voor gaan zitten. Eenmaal bezig vind ik het weer leuk om te doen. Fijne feestdagen en een persoonlijke boodschap voor de ontvanger. Ineens begint konijn te stampen. En hard ook. Zowel binnen als buiten is er niks aan de hand, dus ik kijk het beest raar aan. Dan begrijp ik het ineens, Youp van ’t Hek met zijn kerstliedje Flappie is op de radio. Ik kijk de konijnen aan en beloof ze plechtig dat ze alle kerstdagen van hun leventjes gaan overleven. Gevuld konijn is hier konijn dat teveel wortels, broodjes en fruit heeft gegeten.
Ik kan niet heel Zutphen een kerstkaart sturen. Daarom wil ik u vanaf deze plek een hele mooi Kerst toewensen. Kerst met de mensen die u lief hebt om u heen. Voor 2014 hoop ik simpelweg dat het een dondersmooi jaar wordt waarin dromen uitkomen. Namens konijn het volgende gewenst: Een Kerst met veel eten en drinken, geen konijn op tafel, maar een deel van de kerstmaaltijd graag delen met konijn. En dat er in 2014 maar veel gevuld konijn mag zijn. Graag met worteltjes, droog brood en fruit. Tot volgend jaar. 

woensdag 18 december 2013

Column 14 voor Contact: Terug in Zutphen


Na 13 uur vliegen meldt de piloot dat Nederland genaderd wordt en dat de landing ingezet gaat worden. Van Lima naar Amsterdam was de zon grotendeels zichtbaar boven de wolken. Ik realiseer me dat de temperatuur een stuk lager zal zijn dan dat ik de afgelopen twee maanden gewend ben. Dat de zon schijnt zal de kou een stuk minder erg maken. Het vliegtuig daalt nu snel, dwars door het dikke wolkendek. Daaronder wordt een grauwe donkere wereld zichtbaar. December in Nederland, zucht. De piloot zet het vliegtuig netjes aan de grond. Paspoortcontrole, rugzak van de band, langs de marechaussee en dan naar buiten. Aldaar een vrolijk weerzien en dan op weg naar Zutphen, naar huis. Bij de afrit van de A1 staat de mij zeer bekende flitspaal. Nog drie flitspalen en dan ben ik thuis. Bijzondere manier om de afstand naar Zutphen te bepalen. In Voorst nog twee en net buiten de Hoven de laatste flitspaal. En dan het bordje Zutphen. Ook al woon ik niet in de Hoven, dankzij het bordje daar voel ik me er al thuis, hoe mooi het elders in de wereld ook is. Het is inmiddels echt donker en de verlichte torens van Zutphen zijn goed zichtbaar. Een klein stukje nog en dan ben ik thuis. Koffer uit de auto en thuis verhalen uitwisselen met een wijntje en meegebrachte cadeaus geven.
De volgende dag word ik dankzij mijn Peruaanse ritme laat wakker. Ik besluit een stuk te gaan fietsen, frisse lucht is wel lekker na zo'n lange reis. Met een dikke laag kleding stap ik voor het eerst in twee maanden weer op de fiets, heel even onwennig. Het blad is van de bomen valt me direct op. Ik fiets naar de binnenstad. Onderweg merk ik dat ik met een frisse blik rondkijk, dingen die twee maanden geleden normaal waren, vallen me nu wel op. Wat is de stadsmuur met de oude poortjes mooi! Ik lach om het moeilijke fietsen op de kinderkopjes op de markt. Door het donkere grauwe weer zijn de torens van de Walburgkerk en Wijnhuistoren niet goed zichtbaar maar ik blijf staan en kijk omhoog. De Zutphense binnenstad is mooi versierd in Kerstsfeer. Het water in de Ijssel is donker. De terrassen zijn leeg maar de horecagelegenheden zien er van binnen warm en gezellig uit. Voor de rechtbank fiets ik te hard over de hoge drempel en val ik bijna van de fiets. Ik moet erom lachen, die hoge bulten was ik even vergeten. Ik fiets door en zie links voor me Droge Nap staan. Ik zwaai naar hem en roep al fietsend naar hem: "Hallo! Ik ben weer in Zutphen! En ik heb je best gemist!" Een ouder echtpaar kijkt me raar aan. Ik zwaai ook naar hen. Hallo Zutphen, ik ben er weer! 

Column 13 voor Contact: Peru.


Ik heb Zutphen al een tijdje niet gezien.... Ik ben namelijk tijdelijk in Peru om te werken in een kindertehuis in het dorpje Huanchaquito in het noorden van Peru, aan de kust, in de woestijn. Al heel lang is dat mijn droom om te doen. En nu had ik de gelegenheid om deze droom te laten uitkomen. Geen IJsselbrug, wel een brug over een droge rivier. Geen Walburgkerk, wel een kleine kerk tegen de berg aan. Geen IJssel maar de Stille Oceaan. De markt is hier niet alleen op donderdag en zaterdag, maar elke dag. En in plaats van echt Zutphens hoor ik alleen maar Spaans om me heen. Heel wat anders dan het oude vertrouwde Zutphen dus.
Maar wel hartstikke leuk en heel bijzonder! Vooral het werken in het kindertehuis. Hier wonen 17 hele leuke jongetjes met een minder leuke achtergrond. Een aantal is letterlijk van de straat geplukt, ze hebben geen familie. Anderen komen uit hele armen gezinnen of zijn slachtoffer van (seksueel) geweld. Meerdere kinderen zijn verslaafd geweest. In het tehuis is ook niet veel. Het enige speelgoed dat ze hebben is een voetbal. De medewerkers behandelen de kinderen als hun eigen kind. Ze krijgen eten, aandacht, regelmaat, liefde en gaan naar school. Als vrijwilliger ben ik er in de ochtend en de middag tot begin van de avond. Ik help de kinderen met hun huiswerk, speel en klets met ze. Kerstkaarten voor familie of vriendjes hebben we gemaakt en kerstkaarten om te verkopen zodat er voor hen een kerstcadeautje gekocht kan worden. Daarvoor is geen geld. Alle jongens zijn hartstikke leuk. Ze hebben gewoon pech gehad dat ze in een sloppenwijk geboren zijn in plaats van in Zutphen bijvoorbeeld. En om met hen te mogen "werken" is zo bijzonder! Werken tussen aanhalingstekens, want het voelt niet als werk, ook al heb ik verplichtingen. Ik leer net zoveel van hen als zij van mij. Ik kan tegenwoordig ook voetballen...
Binnenkort weer terug naar Zutphen. De zomer is hier net begonnen, terug naar de kou dus. Ik zal alle 17 jongens missen! Velen van hen dromen ervan om een bekend voetballer te worden. "Dan kom ik in Nederland voetballen en jou opzoeken!" Meerdere malen is me dat beloofd. Niet raar opkijken dus als u me straks in Zutphen ziet voetballen. Ik moet m'n vaardigheden een beetje bijhouden, want over een paar jaar staan er een paar Peruaanse jongens op de stoep. Jongens die hun dromen hebben waargemaakt. Ik gun het ze zo en ik hoop dat ik ze dat heb meegegeven. Als je echt iets wilt dan kunnen dromen uitkomen. Mijn droom was om bij hen te zijn, dat is uitgekomen. En nu zijn ze voor altijd in mijn hart, niet alleen meer in mijn dromen.