Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

dinsdag 5 augustus 2014

Fietsen. Column 2014-30 voor Contact

‘Ga je mee zwemmen?” vraagt een goede vriendin. Ik was eigenlijk van plan om te fietsen, maar twijfel toch even. Zwemmen in Bronsbergen na een lange warme dag op het werk is ook geen straf. Toch besluit ik te gaan fietsen. Ik zeg haar dat ik na mijn rondje fietsen misschien nog wel even langs rijd. Ik trek mijn fietskleding aan, vul een bidon met water en stap op mijn fiets. Zodra ik de straat uitrijd krijg ik nieuwe energie. Ik rijd Zutphen uit via de Oude Ijsselbrug en de Hoven. Via Voorstonden naar Hall. En vanuit Hall is er een prachtig slingerend fietspad in het bos naar Brummen. Het ruikt heerlijk in het bos. Het is er stil, er zijn bijna geen andere mensen op het fietspad. Ik rijd hier even rustig aan, gewoon om even om me heen te kijken. Als ik weer op de gewone weg naar Brummen kom fiets ik wat harder. Even flink het tempo erin is ook leuk. Via de Cortenoeverseweg fiets ik weer in de richting van Zutphen. Ik zie de torens al. Als ik Zutphen zo zie liggen, ben ik altijd trots dat ik er mag wonen. De mooie torens die het aangezicht van Zutphen zo bijzonder maken. Ik fiets door, naar de Nieuwe Ijsselbrug. Even flink kracht zetten op de pedalen om boven te komen, maar het is de moeite waard. Midden op de Nieuwe Ijsselbrug blijf ik staan. Wel op het fietspad uiteraard… Maar wat vind ik het uitzicht hier mooi, dit is één van mijn favoriete Zutphense plekjes.  Naar beneden kijkend in het snel stromende water zijn vaak vissen te zien. Boten die langsvaren, koeien in de uiterwaarden. Ik kan er naar blijven kijken. Jammer dat er hier geen bankje staat. Gewoon om even te zitten en naar beneden te kijken. Als ik de andere kant op kijk zie ik Zutphen. Auto’s razen voor me langs, maar dat deert niet. Ook aan die kant is het uitzicht de moeite waard. In de verte zie ik de drie windmolens draaien. Synchroom. Dat doen ze altijd en ik vraag me nog steeds af hoe dat toch kan. Na een tijdje toch maar de brug af, da’s een makkie om zo te fietsen. Ik rijd Zutphen in, naar mijn vriendin. In haar tuin ploffen we neer, zij haar haren nat van het zwemmen en ik van het fietsen. Met een drankje erbij zitten we lekker te kletsen. Wat is dit weer een mooie Zutphense zomeravond. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten