Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

donderdag 24 maart 2016

Politieblog. Onbetaalbaar tientje

Zondagmorgen in een politiebureau in Oost-Nederland. Ik heb weekenddienst en mag als forensisch onderzoeker aan het werk. Mij is gevraagd naar een woning te gaan alwaar ingebroken is. Ik rijd naar de woning waar de bewoonster mij opwacht, een hele vriendelijke vrouw in de leeftijd van mijn moeder. Ik stel me voor en leg uit wat ik kom doen: sporen zoeken van de dader. 

Ik onderzoek eerst het opengebroken raam waardoor de inbreker naar binnen is gegaan. Daarna loop ik met de vrouw door de woning. Ze laat me de opengetrokken laden van de kasten in de woonkamer zien. De vrouw is zichtbaar aangedaan, maar houdt zich groot. De laden staan nog open, de televisie en I-pad zijn echter niet aangeraakt. In de woonkamer veel ingelijste foto’s van een man. Haar overleden man vermoed ik, maar ik vraag er niet naar. Het gaat me ook niks aan. 

In een kamer die is ingericht als kantoor zie ik dat de computer er nog staat. Hier ligt de inhoud van kasten en laden op de vloer, voornamelijk documenten. De inbreker heeft overduidelijk gezocht naar sieraden en geld, apparatuur was niet interessant.

Als ik de slaapkamer inloop, zie ik dat de laden van de nachtkastjes zijn omgekiept op het bed. Sieradendoosjes liggen er geopend en leeg bij. 
¨Ze hebben de gouden manchetknopen van mijn overleden man meegenomen” zegt de vrouw.

Ik weet even niet wat ik zeggen moet. 

“Hij is twee jaar geleden veel te jong overleden, hij was ziek. Hij heeft ze ooit gekregen, maar hij droeg ze nooit. Eigenlijk waren ze heel lelijk. Maar ze waren wel van hem.” 

De vrouw kijkt bedroefd. En ik begrijp heel goed waarom. Mooi of niet, er hangen dierbare herinneringen aan die manchetknopen. En ook aan het horloge wat de vrouw ooit van haar man kreeg en nu ook weg is. Ik onderzoek alle doosjes grondig op sporen van de dader. 

Op een kastje ligt een bruin lederen portemonnee. De vrouw ziet me kijken. “Die heb ik al aangeraakt” zegt ze. “Dat was zijn portemonnee. Alle pasjes zitten er nog in. Maar er is een briefje van tien euro uit gehaald.” 

“Tien euro is niet zo erg” denk ik. Maar dan zie ik ineens de tranen in de ogen van de vrouw, terwijl ze met de portemonnee in haar handen staat. 

“Mijn man was heel ziek. We zijn nog een keer het centrum ingegaan en toen hebben we geld gepind. En daar zei hij mij dat dit de laatste keer was dat hij geld zou pinnen. Ik geloofde hem niet. Maar hij kreeg helaas gelijk. Kort daarna is hij overleden. Van dat geld was nog één briefje van tien euro over. Dat heb ik in zijn portemonnee laten zitten. Een mooie en dierbare herinnering aan die laatste keer samen in het centrum en aan zijn woorden. En dat is nu weg. Ik heb er wel duizend euro voor over om dat briefje terug te krijgen.” De vrouw barst in huilen uit. 

Ik praat met haar terwijl ik alles op alles zet om zoveel mogelijk sporen te vinden van de dader. Maar ik weet dat als we de dader vinden, het briefje van tien euro nooit terugkomt. Misschien die lelijke manchetknopen wel. En misschien worden de daders gestraft. Maar voor die tien euro is al lang sigaretten of wat anders gekocht. Dat briefje is weg. Dat was niet zomaar tien euro. Dat was een onbetaalbaar tientje. En ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld. Omdat ik zeker weet dat het nooit terugkomt. 

Inbrekers houden er geen rekening mee met wat ze mensen aandoen. Ze stelen niet alleen spullen, maar ook herinneringen. Waardoor mensen vaak zo verdrietig zijn. En daarom doe ik alles wat ik kan om inbrekers te vinden. Als de televisie weg is, is dat meestal niet zo erg. Een televisie is gewoon een bak met plastic, draden en metaal. Maar herinneringen zitten vaak in kleine dingen. In beeldjes of sieraden. En in dit geval in tien euro. 

Waarschijnlijk dacht de inbreker: “Een tientje, da’s niet veel.” En was hij of zij teleurgesteld bij het vinden van zo’n klein bedrag. Maar het werd toch meegenomen. En daarmee niet alleen het waardebedrag van tien euro, maar ook een onbetaalbaar bedrag aan herinneringen.

Misschien lossen we de inbraak op, ik ga ervoor en ik hoop het. Maar deze herinnering zal nooit terugkomen. De herinnering aan een briefje van tien euro, aan dit onbetaalbare tientje. 

5 opmerkingen:

  1. OPROEP AAN DE INBREKER :
    Beste Man/Vrouw, Ik geef jou € 50,00 euro voor dat betreffende
    tientje, zodat deze mevrouw haar tientje terug krijgt ......
    Mail me maar en we spreken ergens anoniem af, Ik zal je niet verraden maar heb er wel 50 euro voor over om na het lezen van dit verhaal het betreffende tientje van deze mevrouw terug te krijgen.....
    Het moet wel 100% dat tientje zijn hé !!!
    Groetjes :
    info@ehbo-post-standdaarbuiten.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  2. beetje late reactie......maaruh mooi geschreven, je zou ze wat.
    suc6 verder met je werk,

    mvg kees van es

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik wordt er weer stil en emotioneel van.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben GREAT DR AKHERE, de krachtige spell-founder die jouw probleem kan oplossen
    binnen 24 uur. Ik ben al meer dan 35 jaar een spell-caster
    en mijn werk spreekt enorm tot mij. u kunt contact met hem opnemen via mijn privé e-mailadres zazabatemple@yahoo.com of WhatsApp +38972751056

    Ga je via zo'n PREDICAMENT HIERONDER:

    (1) Wil je financieel rijk worden?
    (2) Wil je je ex terug?
    (3) Heb je altijd slechte dromen?
    (4) Wil je gepromoot worden op je werkplek?
    (5) Wil je dat vrouwen / mannen achter je aan rennen?
    (6) Wil je geestelijk krachtige magie?
    (7) Wil je een spirituele kracht voor cocaïnebedrijven?
    (8) Wil je zwanger worden?

    BeantwoordenVerwijderen