Hanzehof. Column 2014-20 voor Contact

Na een dag werken loop ik vanaf de parkeerplaats naar mijn huis. In gedachten nog bij mijn werk open ik de voordeur. Op de mat achter de deur zie ik wat reclamefolders liggen. Verveeld schuif ik ze opzij en zie dan dat de nieuwe theaterbrochure van de Hanzehof tussen de reclamefolders ligt. Enthousiast pak ik deze op en begin meteen te bladeren. Terwijl ik door de brochure blader vergeet ik meteen de harde dag werken. Wat een leuk programma! Ik maak een kop thee en ga er eens goed voor zitten. Dans, cabaret, zang en theater, werkelijk van alles komt naar ons Zutphen. Bert Visscher, Veldhuis en Kemper, Introdans, Scapinoballet, Het Gelders Orkest, Karin Bloemen, De ontdekking van de Hemel. Zoveel voorstellingen waar ik heen wil! Ik kies er een paar uit en stuur berichten naar vrienden of ze mee willen. De Hanzehof. Ik kom er graag en heb er al veel beleefd. Lang geleden mocht ik zelf op het podium staan. In de musical van de basisschool stond ik op het podium mijn ingestudeerde tekst te verkondigen. Wat een indruk maakte dat om op een echt podium te staan. En natuurlijk om te zien hoe het er achter de schermen aan toe ging. In de Muzehof heb ik tijdens mijn basisschool jaren gitaarles gehad. Met de grote gitaar in een hoes op mijn rug op de fiets na schooltijd naar de Hanzehof fietsen en net zo goed leren gitaar spelen dat ik er nog eens mee op een podium terecht zou komen. Dat is nooit gelukt en anno nu ben ik alle akkoorden wel vergeten vrees ik. Op de middelbare school kwam ik eens per jaar in de Buitensoos. Daar werden de jaarlijkse schoolfeesten gehouden. Dansen en feesten met medeleerlingen en blozend naar die leuke jongen uit de andere klas kijken. En er was nog een goede reden om naar de Hanzehof te gaan en dat was om er een film te zien. Heel veel films heb ik in de bioscoop gezien met klasgenootjes, vriendjes en vriendinnen. Na het zien van Jurassic Park als kind wist ik zeker dat ik een dinosaurus in het park naast de Hanzehof zag. En nu verheug ik me alweer om naar de Hanzehof te gaan. Ik hoop dat het lukt om de voorstellingen te bezoeken waar ik graag heen wil. Ik blader door de brochure en zie een foto van een volle zaal. Ik kijk of ik er zelf op sta, maar dat blijkt niet het geval. Ik blijf zoeken naar een bekende en zie dan een collega op de foto staan. Ik ben dus niet de enige op het werk die graag naar de Hanzehof gaat! Morgen in de pauze op het werk de brochure maar eens bespreken... En uitvechten wie wanneer vrij heeft...