Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

dinsdag 15 september 2015

Brief aan Máxima. Prinsjesdag 2015

Zutphen, 15 september 2015

Beste koningin Máxima, 

Eigenlijk waren we gestopt met brieven schrijven, maar ik kan het vandaag toch niet laten om u weer eens te schrijven. Bovendien heb ik mijn telefoon in duizend stukken laten vallen en kunnen we dus niet meer appen. 

Het was me het dagje wel weer voor u. Stormachtig buiten en nu in de media. 
Uiteraard over de inhoud van de troonrede. Eigenlijk is het niet meer dan een ceremonieel gedoe, want de inhoud was voor de zoveelste keer weer uitgelekt. Ik kan me goed voorstellen dat dit voor uw echtgenoot niet leuk is. Dagen is hij aan het oefenen om die droge stof vloeiend uit zijn mond te krijgen en op het moment dat het eindelijk zover is dat hij het wereldkundig mag maken kent iedereen de inhoud al. 
Dat is net alsof je na heel lang zoeken een heel mooi cadeau voor een speciaal iemand koopt en op het moment van afrekenen die persoon ineens achter je bij de kassa staat. Weg verrassing, alle moeite voor niks. Of een rotgeintje met iemand wilt uithalen, maar die persoon heeft je voortijdig door.

Ik kan me goed voorstellen dat u beiden zuchtend bent opgestaan vanochtend, er zijn leukere werkdagen te bedenken. U heeft er vast wel naar uitgekeken om die mooie jurk te mogen dragen. Of heeft u nog even getwijfeld toen u vanochtend naar buiten keek en geen zon zag maar wel een bak regen naar beneden zag komen. Wel koud voor zo’n mouwloze jurk. En die Gouden Koets zal ook best tochtig zijn. Er gaat nu een foto van u viral waarbij mensen zich afvragen of u het koud had of blij was die militairen te zien. En een video waarin te zien is dat u een paar keer bijna struikelt over uw jurk. Geen beter vermaak dan leedvermaak. U bent koningin van een land waarin de gemiddelde vrouw eeuwig in een spijkerbroek en op gympen loopt. En het bovenlijf bedekt onder dikke vesten. Allesbehalve charmant. Ja, het was koud vandaag. ¨Puntig weer¨ zeggen we hier in het oosten. Denkt u maar zo: beter puntig mooi dan niet-puntig lelijk. Gelukkig hield u uw handen wel warm in die handschoenen.

Waar uw halve koninkrijk ook geschokt over is, is dat u geen hoedje droeg. En dat terwijl alle dames wel met rare creaties op hun hoofd aan kwamen lopen. Voor u als koningin staat voorgeschreven dat u een lange japon dient te dragen en een hoed of haarstuk. Groot gelijk dat u voor het laatste heeft gekozen, was er toch nog iets verrassends aan de troonrede. Ik weet zeker dat u net als ik hoopte dat er een enorme windvlaag zou komen die al die hoedjes in één ruk mee zou nemen de gracht in. 

U zult wel blij zijn dat de dag voorbij is. Lekker op de bank nu, kachel aan en een goed glas wijn. Bekijkt u al die social media maar niet. Alleen maar gezeur. Ik kan me goed voorstellen dat u er na zo’n dag over denkt om uw huis aan vluchtelingen te geven en lekker met uw gezin naar Argentinië te vertrekken. Waar u gewoon normaal kunt zijn. Waar de vrouwen vrouwelijk zijn en het niet vaak puntig weer is. 

Het waait hard buiten. Het zal dan ook wel weer snel overwaaien. Morgen is alles weer normaal. Zo lekker Hollands normaal.

Hartelijke groeten van uw onderdaan die het ook koud heeft in een jurkje maar gelukkig niet op de foto moet,

Henrieke Schoonekamp




1 opmerking:

  1. Jammer dat je deze brieven niet naar Maxima op de post doet, ik denk ze er smakelijk om zou kunnen lachen en even haar sores zou laten vergeten. Samen met het goede glas wijn dan de vervelende momenten van de dag kan vergeten. Doe het eens Henrieke,zo'n brief doet iedereen goed.Jij bedankt voor je super blogs. Bij het lezen ervan heeft mijn half invalide leven weer een beetje meer plezier gekregen. Groetjes Annette.

    BeantwoordenVerwijderen