Copyright H.E. Schoonekamp. Zonder mijn toestemming mogen mijn verhalen niet gekopieerd en/of gepubliceerd worden. Linken mag uiteraard wel.

donderdag 1 oktober 2015

Politieblog. Boeven vangen.

Blog: Boeven vangen.
Gepubliceerd op www.politie.nl


‘Heeft u een beetje geslapen vannacht?’ vraag ik aan de bewoner. Ik sta in de hal van een woning waar gisteravond ingebroken is. Aan mij is gevraagd om in en om de woning sporenonderzoek te doen. De inbraak is laat in de avond ontdekt, het sporenonderzoek doen we dan de volgende ochtend.

De man zegt dat hij wel goed geslapen heeft, maar zijn drie kinderen niet. Vanuit de hal zie ik de deur van de woonkamer opengaan. Een jongetje van een jaar of zes kijkt me met grote ogen vragend aan. ‘Kom jij de boef vangen die onze Playstation heeft gestolen?’ Ik loop naar het jongetje toe, zeg mijn naam en vraag hoe hij heet. Als hij zijn naam genoemd heeft zeg ik dat ik ga proberen de boef te vangen en ik vraag of hij mij wil helpen. Het jongetje wil mij heel graag helpen en hij roept ook zijn twee broertjes erbij. De ouders vragen of de jongens niet in de weg lopen. Maar ik laat de kinderen graag alles zien, als ik ze daarmee kan afleiden.

Ik geef de drie jongetjes handschoenen en een lamp. Als echte boevenvangers lopen ze met me mee. Wanneer ik het opengebroken raam onderzoek vragen de kinderen honderduit en ik leg steeds uit wat ik aan het doen ben. Wat we met de indrukken van het breekijzer in het kozijn kunnen doen. Hoe ik met behulp van een kwast en poeder het verschil zie tussen vingerafdrukken en handschoensporen. En ook hoe ik deze sporen meeneem naar het politiebureau.

Het middelste jongetje vertelt mij dat hij echt bang is voor de boef, hij durft niet meer alleen te slapen. Ik vertel hem dat boeven die inbreken en de Playstation meenemen bang voor hém zijn en alleen komen als er niemand thuis is. ‘Zeker nu jullie weten hoe je boeven moet vangen!’zeg ik.
Buiten in het zand staan schoensporen van de dader. Ik maak hier foto’s van en laat de kinderen daarna ook een foto maken. Als ik klaar ben met het onderzoek, maak ik met het vingerafdrukkenpoeder en een folie een handafdruk van de kinderen. Om te bewaren en om op school te laten zien. De jongetjes vergelijken meteen hun vingerafdrukken met elkaar.
Ik pak mijn koffer in en praat nog even met de ouders. De agenten die de melding hadden gekregen en als eerste bij de woning waren, hebben Slachtofferhulp al ingeschakeld. Heel fijn dat zij nog contact op gaan nemen. Drie kinderen die van angst niet slapen, dat is niet goed. Ik bedank de jongens voor hun hulp en zeg de ouders gedag.

Ineens hoor ik de middelste zeggen: ‘Ik hoop dat er snel weer ingebroken wordt! Dan kom je weer terug en mogen we weer helpen boeven vangen!’ Ik moet lachen en zeg dat ik dat niet hoop. De ouders zijn het oprecht met mij eens. Ik denk dat deze jongens voortaan weer prima slapen…

Over de blogger:

Henrieke Schoonekamp (34 jaar) werkt sinds 2001 bij de politie. In 2007 begon ze bij het Team Forensische Opsporing in de Eenheid Oost Nederland.

Henrieke: ‘Als forensisch medewerker krijg ik te maken met allerlei delicten, van inbraak tot moord en doodslag. Goed sporenonderzoek draagt er aan bij dat een misdrijf wordt opgelost en de juiste dader gestraft wordt. Ik besloot mijn ervaringen op te schrijven, omdat ik vaak in heel veel bijzondere, heftige, leuke en ontroerende situaties terecht kom. En om mensen een inkijkje bij Forensische Opsporing te geven.’

Naast haar werk bij de politie werkt Henrieke af en toe een paar weken als vrijwilliger bij een kindertehuis in het buitenland.


6 opmerkingen:

  1. Ik volg met veel plezier diverse blogs van je collega's en was blij verrast met een nieuwe schrijver op politie.nl. Direct maar je blog opgezocht en toegevoegd aan mijn favorieten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Nanne,
      Bedankt en welkom! Er staat pas één politieblog hier, maar hopelijk mag ik er nog vele schrijven voor politie.nl!

      Verwijderen
  2. Top hoe je door de kinderen te betrekken in het sporenonderzoek een positieve invloed hebt gehad in de verwerking van de traumatische ervaring door de inbraak. Een van de mooiere kanten van het beroep lijkt me! Leuke blog om te lezen. Hoop meer blogs van je tegen te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt Jeffry! Er komt zeker een volgende politieblog aan. Ik weet nog niet wanneer, het is aan de politie wanneer ze die plaatsen...

      Verwijderen
  3. Wat een vak heb jij Henrieke en wat voer je dat op een bijzondere manier uit. Chapeau.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een vak heb jij Henrieke en wat voer je dat op een bijzondere manier uit. Chapeau.

    BeantwoordenVerwijderen