Goede voornemens.
Tweeduizenddertien heb ik met donderend geweld ingeruild voor tweeduizendveertien. Met een grote glimlach heb ik bij het carbidschieten in Zutphen gestaan. Veel leuke mensen, lekker drankje, vuurwerk, goede sfeer en flinke knallen. Ik hou wel van een beetje herrie op z'n tijd dus ik was er prima op m'n plek. En aldaar nam ik me voor om in 2014 ook flink te gaan knallen. Niet echt natuurlijk, maar toch. Over goede voornemens had ik nog niet nagedacht, maar zo vlak voor 2014 werd het wel tijd om er over na te denken. Meer eten en minder sporten werd onmiddellijk aan het goede voornemen-lijstje toegevoegd. Oh nee, net andersom... Meer sporten en minder eten. Zoveel mogelijk lachen en leuke dingen doen ook. Genieten van de mooie momenten met familie en vrienden. En alles voor de volle honderd procent doen. Mooie voornemens vond ik zelf.
Inmiddels zijn we al beland in de eerste volle week van 2014. De kerstboom is al een paar dagen de deur uit, maar de naalden kom ik overal nog tegen. Stofzuigen voor de volle honderd procent moet ik blijkbaar nog even oefenen. Konijn ligt met een grote grijns in de woonkamer en ik hoor hem denken: 'Yeah, I survived Christmas 2013'. Van minder eten komt niks terecht want overal moet er even geproost worden op het nieuwe jaar. Meer bewegen lukt, auto is bij de garage dus alles doe ik op de fiets. En lachen doe ik altijd wel. Maar iets minder toen bleek dat de gemeente de prijs van de parkeerkaart verdubbeld had.
Januari is niet mijn favoriete maand. De hele maand januari voelt als maandag. Maandag; de dag na het weekend. De vrije tijd met gezellige momenten en uitslapen zijn voorbij, nu moet er gewerkt worden, maar met wat opstartproblemen. Januari voelt ook zo; de gezellige feestdagen zijn voorbij. De dagen zijn kort, de vrolijke kerstverlichting is uit het straatbeeld verdwenen. De feestdagen zijn nog heel ver weg en de zomer ook. Heel januari is het lastig opstarten en verlang ik naar een winterslaap. Dit jaar lijkt het weer ons te helpen. Ook al is het donker in de ochtend, koud is het niet. Met mijn jas open loop ik over straat. Als even later het licht wordt en het zonnetje gaat schijnen heb ik echt de lentekriebels! Vers onkruid baant zich een weg tussen de tegels en hoewel ik daar nooit blij mee ben kan ik er nu wel om lachen. Terwijl ik thuis een zoveelste poging doe om alle naalden van de kerstboom echt in de stofzuiger te laten verdwijnen krijg ik zin om de Paastak neer te zetten. Het lijkt wel of de natuur ook geen zin heeft in januari. Een mooie verrassing. Ik hoop dat 2014 vol zit met leuke verrassingen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten