Dat de technologie snel gaat valt niet te
ontkennen… Ik loop de Zutphense binnenstad in en koop de nieuwste telefoon, een
smartphone uiteraard. Heel blij loop ik ermee naar huis. Eenmaal thuis
aangekomen blijkt het apparaat al bijna verouderd te zijn, zo snel gaan de
ontwikkelingen. Nou ben ik van de generatie die is opgevoed met computers en
ben ik er dus aan gewend. Ooit begonnen op school en thuis met Wordperfect 5.1.
En zo meegegroeid met de eerste mobiele telefoons naar de moderne laptops en de
smartphones. Een leven zonder tablet is inmiddels ondenkbaar…
Mijn nieuwe telefoon gaat en ik neem op. Ik
hoor de vertrouwde stem van mijn vader: “ Ik heb een ta-blet gekregen.” Ik
schrik en vraag of hij ziek is.
“Nee, geen pilletje tegen ziek zijn, maar een ta-blet” Ik schiet in de lach en
zeg dat zo’n ding een te-blet heet. In het Engels dus. Hij vraagt of ik wil
komen helpen met het ding. Uiteraard wil ik dat. Ik fiets naar mijn vader en
bewonder zijn nieuwe aanwinst. Ik zet de instellingen goed en leg hem uit wat
apps zijn en hoe hij apps op de tablet kan zetten. Al snel gaat mijn vader met
zijn tablet om alsof hij er al jaren ervaring mee heeft. “Kan ik nu ook een
selfie maken?” vraagt mijn vader lachend. Mijn vader maakt zijn eerste selfie
met de tablet en ook wat gewone foto’s.
Ondertussen heeft mijn moeder een smartphone
gekocht. En ook haar mag ik helpen om het ding aan de praat te krijgen. Het is
een eenvoudige smartphone, speciaal gemaakt voor oudere mensen die voor het
eerst een smartphone hebben. Ik lees de handleiding en ga ermee aan de slag.
Dat blijkt niet mee te vallen, de gebruiksvriendelijkheid is ver te zoeken.
Misschien zijn mijn moeder en ik te jong voor een ouderen-smartphone… De gewone
smartphone is toch echt een stuk eenvoudiger. Mijn moeder wil graag appen met
vrienden en familie. En ze wil net als haar jongere collega’s foto’s op
facebook zetten zodat oud-klasgenoten kunnen zien hoe het nu met haar gaat. We
maken foto’s, zetten deze op facebook en sturen elkaar appjes om te oefenen. Uiteindelijk
lukt het om alles te vinden en leren op de telefoon.
Inmiddels stuurt mijn moeder appjes met
smileys en zie ik op facebook geweldige foto’s voorbij komen. Mijn vader leest
de krant en verstuurd mail vanaf de tablet. Ik ben er trots op hoe ze met hun tijd
mee gaan! Nou maar hopen dat ik hen digitaal kan bijhouden…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten