Walburgkerk
Een
zonnige zaterdag. En niet zomaar een zonnige zaterdag, nee een vrije zonnige
zaterdag! Dus wakker worden wanneer ik dat zelf wil en kleren aan die ik zelf
wil, een jurkje vandaag. En vooral geen gehaast 's ochtends, maar heerlijk kalm
aan op het fietsje de stad in om bij m'n favoriete bakker verse broodjes te
halen. Geen beter begin van de dag denkbaar! Met verse broodjes en goede zin
fiets ik naar huis, langs de Walburgkerk. Ik hou van deze kerk. Mijn ouders
zijn er getrouwd en als klein meisje zong ik er in het koor. Ik koester het
geluid van de klokken op zaterdagmiddag en als ik een tijd weg ben geweest en
in de verte de Walburgkerk zie ben ik gevoelsmatig al thuis. Nu stond er een
bord dat de kerk beklommen kon worden. Leuk! Lang geleden heb ik dit wel eens
met mijn vader gedaan, nu wil ik het graag nog eens doen. Onderweg naar huis
kom ik een bekende tegen en als ik haar vertel over het beklimmen van de
Walburgkerk wil ze mee. We spreken af om later op de dag te gaan. Thuis eerst
rustig verse broodjes eten, bakje koffie en luieren met een goed boek.
Om 16:00
uur staan we bij de Walburgkerk. We worden hartelijk ontvangen door de gids,
toevallig een oud-klasgenoot. Er zijn meer gegadigden, zowel inwoners van
Zutphen als toeristen. Beneden krijgen we al veel informatie over de kerk en
dan gaan we de toren in waar 200 treden op ons wachten. De eerste helft is met
een stenen wenteltrap. Daarboven hangen de klokken, indrukwekkende
zwaargewichten. Via houten trappen gaan we verder. "Ik loop wel achter je" zegt kennis met een
grote grijns. Oeps! Een jurk en trappen gaan slecht samen! Bovengekomen gaan we
een deurtje door en staan we buiten. Wat een uitzicht! De daken en straten van
de binnenstad, de IJssel, Deventer, Doesburg, Markelo en de weilanden. Alles
lijkt klein onder ons, Zutphen als een mierenhoop. Beneden in de stad kennen we
goed de weg, hierboven moeten we de wegen zoeken. Maar het lukt me om mijn
eigen huis te ontdekken in de wirwar van straatjes en bomen. "Eigenlijk
zou je hier een terrasje moeten hebben en de hele avond kunnen blijven
zitten" zeg ik. Na een half uur is het tijd om naar beneden te gaan. We
duiken meteen het terras op en met een drankje kletsen we nog wat. Ineens horen
we de klokken. We bestellen nog een drankje en proosten op een mooie dag. De
Walburgtoren is echt het hoogtepunt van Zutphen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten