Column 5 voor Contact. Kattenbak

Kattenbak.

Ik ben geen kattenmens. Wel kan ik een vreselijke kattenkop zijn, aan zelfkennis geen gebrek. Ik ben gek op dieren, maar kan gewoon niet echt wennen aan katten. Ze willen altijd de baas zijn. Eten kleine vogeltjes. Springen op je schoot als je dat niet wilt. Zetten hun nagels dwars door je spijkerbroek in je bovenbenen. Kijken vals. Arrogantie hebben ze uitgevonden. Hun eten stinkt. Gebruiken mijn warme motorkap als kleedje en laten krassen achter. En bovenal: loeren hun bek aflikkend op de vensterbank buiten naar mijn konijnen… En katten houden mensen in plaats van gehouden te worden door mensen.

Afgelopen week kwam ik thuis van het werk. Bloedheet buiten! Voor de deur lag een kat op de stoep. Ik ken deze; ligt vaak op de stoep een beetje niks te doen. Deze kat heeft geen mensen. Deze banjert een beetje door de buurt en vindt altijd wel iemand die voor hem of haar zorgt. Iets wat alleen katten lukt. Het is altijd opletten als deze kat op de stoep ligt. Als kat-zonder-mensen de kans krijgt glipt-ie mee naar binnen. Deze keer niet. Ik dacht even dat het beestje dood was. Uitgestrekt op de stoep. Toen ik goed keek zag ik een ademhaling. Te warm dacht ik, zielig. En daarom heb ik een stenen bakje gepakt uit de keuken, gevuld met water en bij de kat neergezet. Het beestje werd wakker, dronk wat water en keek me aan met een blik van: “ik wil ook je konijn!” Ondankbaar kreng, maar okee. Kat-zonder-mensen ging vervolgens weer lekker slapen op de stoep. Water bijgevuld, bakje bij kat-zonder-mensen achter gelaten en op de fiets gestapt om af te koelen in het water. Twee uurtjes later was ik thuis. Kat lag nog net zo op de stoep, echter het bakje was weg. Mijn bakje, uitgeleend uit kat-zonder-mensen was weg.

Ik woon op een plek waar veel mensen langs lopen. Heel veel mensen kunnen dus kat-zonder-mensen en het bakje water hebben gezien. Ik beschuldig niemand en eigenlijk interesseert het bakje me helemaal niet. Wel het principe dat iemand een bakje met water bij kat weghaalt. Politie Zutphen lastig vallen met een aangifte om een bakje op te sporen dat op straat stond gaat me wat te ver. Daarom bij deze het verzoek aan degene die het bakje heeft: Eet uit het bakje uw yoghurt met smaak en uw chips met kraak. Was het af met zorg, koester de kleuren en houd het mooi. Als u het wilt verkopen: op de rommelmarkt moet u er toch zeker € 0,10 voor kunnen krijgen. Ik vind het prima. Maar laten we dit afspreken: als het warm is, dan zet u het bakje op straat, gevuld met water. Dit voor de katten–zonder-mensen, u bent het aan hen en mij verplicht. Ook als u niet van katten houdt, dat is namelijk geen excuus. Afgesproken?

Henrieke Schoonekamp