Deze column is geplaatst in de Contact.
Volgende week mag ik naar een bruiloftsfeest.
En ik kijk er naar uit. Wat is er mooier dan twee mensen die elkaar voor eeuwig
en ten overstaan van iedereen de liefde verklaren? Twee mensen die zoveel van
elkaar houden dat ze zeker weten dat ze voor altijd bij elkaar willen blijven.
En de hele wereld mag dat weten. En die liefde mag gevierd worden. Een mooie
uitnodiging voor het feest ligt op de deurmat en vrolijke, lieve foto’s van het
gelukkige stel samen staan op Facebook. Iedereen mag weten hoeveel deze mensen
van elkaar houden.
Terwijl ik me afvraag wat ik die dag aan zal
trekken fiets ik naar de Walburgkerk, waar de winnaar van de World Press Photo,
Mads Nissen, een lezing gaat geven. Geweldig dat het Patrick van Gemert gelukt
is om Mads Nissen voor nog geen dag vanuit Kopenhagen naar Zutphen te laten
komen om in de kerk bij de tentoonstelling een lezing te geven. In de kerkbanken
is het bijzonder om naar hem te luisteren en zijn foto’s te aanschouwen op een
groot doek.
De winnende foto is een intiem moment van een
Russisch homopaar. Mads laat meer foto’s zien van de tijd die hij in Rusland
doorbracht met lesbische stellen en homostellen. Maar ook heeft hij bij het enorme
geweld tegen homoseksuelen in Rusland gestaan. Mannen die in de val worden
gelokt om vervolgens mishandeld te worden. Omdat ze op mannen vallen. Foto’s
van gewonde mensen, voor eeuwig getekend. Hij is met verschillende stellen op
pad geweest, heeft hun vertrouwen gewonnen en hen gefotografeerd in hun eigen
huis of omgeving. Een foto van twee vrouwen met hun drie kinderen. Een gewoon
huiselijk tafereel. Maar zo verboden en gevaarlijk in Rusland. Mads straalt een
rust en vertrouwen uit waardoor ik kan begrijpen dat de stellen hem in hun
leven hebben gelaten. Een verboden leven, verboden omdat ze van iemand van
hetzelfde geslacht houden.
Op weg naar huis realiseer ik me dat de
bruiloft volgende week eigenlijk helemaal niet zo vanzelfsprekend is. En de
openbaarheid van de liefde van dit stel ook niet. Het is namelijk het huwelijk
van twee hele leuke meiden die elkaar eeuwig trouw gaan beloven. Voor mij zijn
ze gewoon wie ze zijn, ik heb er geen seconde bij stil gestaan dat het om een
huwelijk tussen twee vrouwen gaat. Voor mij is het een huwelijk tussen twee
mensen die veel van elkaar houden, en of dat nou twee mannen, twee vrouwen of
een man en een vrouw zijn, daar denk ik niet eens over na.
Mads laat met zijn winnende foto en de hele
serie zien wat er gebeurt in Rusland met homoseksuelen. En met hem hoop ik dat
hij met die ene winnende foto een verandering kan brengen in Rusland. En niet
alleen in Rusland, want ook in Nederland is homohaat. Kijk eens goed naar de
foto van Mads Nissen. Wat gun ik ook dit stel een leven waarin iedereen overal
mag weten hoeveel ze van elkaar houden. Gewoon om wie ze zijn.
Mooi
BeantwoordenVerwijderen