Ik sta voor het raam en kijk naar buiten naar
de lucht. Zal het gaan regenen of niet? Ik ga zo op weg naar een gezellig
etentje in het centrum, en daar wil ik wel een beetje goed voor de dag komen.
Dus mijn haar is fris gewassen, ik heb mijn mooiste kleren uit de kast
getrokken, mijn schoenen zijn gepoetst, ik heb een lekker luchtje opgedaan en
ik ben even bezig geweest met mijn make-up. Maar toen ik voor de spiegel stond
was ik tevreden met het eindresultaat. En dat wil ik nu zeker niet laten
ruïneren door een flinke bak hemelwater. Ik durf het er niet op te gokken en
hoewel ik weet dat de paraplu me de hele avond in de weg zit en de kans zeer
groot is dat ik de paraplu weer ergens laat liggen, loop ik er toch mee de deur
uit. Voorlopig is het nog droog. Gelukkig. Onderweg naar het centrum valt het
me op hoe groen Zutphen ineens is geworden. Daar heeft die enorme regenbui van
afgelopen week vast een groot aandeel in gehad. De boomtoppen staan vol in het
blad en zo te horen hebben ook heel veel vogels een verblijfplaats gevonden. Ik
hoor gezang, gekrijs, gekwetter en getjilp uit de bomen. Prachtig. Ik word er
vrolijk van. De donkere lucht wordt steeds minder donker en de paraplu heb ik
losjes vast. Ik heb nu al spijt dat ik die meegenomen heb. Ik loop stevig door
naar het centrum. Op de Tadamasingel zie ik Droge Nap al staan. In de
Vispoortgracht zie ik nog meer vogels; heel veel ganzen en eenden met
kuikentjes. Zo lief om te zien! Ik blijf even staan en kijk naar de watervogels
terwijl in de bomen heel veel vogels hoorbaar zijn. Ineens voel ik iets op mijn
hoofd landen. Ik voel dat het warm is en voel het ook op mijn wang. Met mijn
hand veeg ik heel voorzichtig over mijn hoofd en als ik daarna naar mijn
vingers kijk zie ik een wittige smurrie. Vogelpoep. Bah! Ik kijk omhoog de boom
in om de dader te zoeken. In de boom zitten zeker 20 roeken. Ik meen bij één
van deze roeken een valse grijns om zijn snavel te zien en moet de neiging
onderdrukken om mijn paraplu naar de roek te slingeren.
Er zit niks anders op dan mijn afspraak te
bellen en zeggen dat ik later kom. Ik loop snel naar huis en achter mij hoor ik
de roeken: ‘k roek-oe, ‘k roek-oe. ‘Ik roek oe ook!’ roep ik terug terwijl ik
de geur van de vogelpoep uit mijn haar ruik. Straks weer terug. Met paraplu die
ik gewoon ga gebruiken. Regen of geen regen, maar zeker als
anti-vogelpoepscherm. Roekoe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten